Wstyd się przyznać, ale notatnik od marki Papiery Wartościowe przeleżał w mojej szufladzie kilka długich miesięcy. Kupiłam go impulsywnie i niespodziewanie, jak to często u mnie bywa.
Zaledwie w zeszłym tygodniu nowe oficjalne notatniki do Bullet Journal trafiły do sklepów. Jeśli mignęły Wam wcześniej na Instagramie, to dlatego, że limitowaną liczbę sztuk można było kupić na oficjalnej stronie BuJo.
Pith to notatniki, na które nakierował na na Twitterze Jakub pytając, czy ich znamy. Nie znałyśmy, ale po zerknięciu na stronę i zdjęcia, wiedziałyśmy już, że chcemy poznać. Otwarty grzbiet z widocznym szyciem, bardzo minimalistyczna forma i okładki w jaskrawych kolorach.
Nie będę ukrywał – lubię myśleć na papierze. Niezapisana karta, będąca niczym innym, jak pustym prostokątem, sprawia, że moje myśli mogą biegnąć jak chcą i gdzie chcą. Papier ma niestety jedną wadę — ciężko w nim się szuka.
Semikolon to notatniki, które odkryłam podczas szukania informacji o Leuchtturmie. Choć produkty niemieckiej firmy znałam bardzo dobrze, nigdy nie zagłębiałam się w jej historię. Jednym z kluczowych punktów tej sekcji strony była informacja o kupnie czeskiej firmy Semikolon.
Zgodnie z zapowiedzią, ruszamy z recenzjami nie tylko notatników (czy kalendarzy), ale również pisadeł. Na pierwszy ogień idzie długopis olejowy Drehgriffel, zaprojektowany przez Leuchtturma. Od razu uprzedzam. Recenzje przyborów nie będą tak rozległe jak recenzje notatników.
Tytuł brzmi trochę jak clickbait, prawda? Notatnik z kamienia. Co? Czy w zestawie dołączone jest dłuto? Ile waży jedna strona? Czy zmieści się do plecaka? Na to pytanie (i na wiele innych) już śpieszę odpowiedzieć! Skąd trafiłam na Karst? Z reklamy na Facebooku.
Notatniki z kolekcji Tsuki to dokładnie ten typ reklam, które są widoczne wszędzie, gdy choć trochę interesujesz się artykułami papierniczymi. Moje media społecznościowe były dosłownie obklejone zdjęciami notatników z księżycem na okładce.
Rysowanie lata temu zaczynałam oczywiście od najprostszych narzędzi — kartki od drukarki i ołówka. Choć teraz najczęściej szkicuję na iPadzie, to przez ostatnie 2-3 lata przewinęło się przez moje ręce, poza rozmaitymi blokami, kilka szkicowników.
Papergang to mocno reklamowana subskrypcja dla fanów artykułów biurowych, przygotowana przez Ohh Deer. Ja trafiłam tam właśnie z reklamy na Facebooku i w okolicach Black Friday postanowiłam się skusić. Mam dwa pudełka, omówimy więc sobie ich zawartość i porozmawiamy, czy warto.
W tej chwili nie umiem sobie przypomnieć, jak to się stało, że spotkałam notatniki Nuuna. Wiem, że na brytyjskich stronach mignęły mi kiedyś metaliczne okładki, ale nie przywiązałam do nich zbyt wielkiej uwagi.
Czy warto pisać recenzję notatników marki, którą wszyscy znają? Oczywiście, że tak. Tym bardziej że sama miałam bardzo zmienne uczucia odnośnie produktów tej marki. Te notesy albo się kocha, albo nienawidzi, a opinia nich zwykle jest zależna od kilku aspektów.
